Rimokatolička crkva svete Klare u Novom Bečeju
Kolonizacije Banata u XVIII i XIX veku obuhvatale su, između ostalog, urbanizaciju naselja, plansku izgradnju javnih i privatnih objekata. U godinama osnivanja naselja jedan od prioriteta bio je izgradnja škola i crkava. Po propisanom pravilu, nacionalna struktura stanovništva određivala je koje će se škole i crkve izgraditi. Ako je stanovništvo pretežno srpske nacionalnosti, gradile su se srpska škola i pravoslavna crkva. Kada je više nacionalnosti, gradile su se nemačka i srpska škola, katolička i pravoslavna crkva. Između ostalih, primeri višenacionalnih naselja bili su Novi Bečej i Opovo, gde su izgrađene katolička i pravoslavna crkva.
U XVIII veku sadašnji Novi Bečej bio je pretežno srpsko naselje, a sadašnja pravoslavna Crkva svetog Nikole završena je 1794. godine. Zajedno sa pretežnom srpskim stanovništvom, između ostalih, u Novom Bečeju živeli su Nemci, Mađari, Rumuni i Hrvati. Stanovništvo katoličke veroispovesti izgradilo je 1747. godine kapelu posvećenu svetom Valentinu. Nakon pedesetak godina kapelica se obrušila i postala je neupotrebljiva za verske aktivnosti.
Nakon rušenja kapele svetog Valentina, katoličko stanovništvo pokrenulo je inicijativu za izgradnju nove crkve.
Prema raspoloživim dokumentima, radovi su počeli 15. oktobra 1804. Crkva je građena u centru naselja, na mestu nekadašnje kapele.
Rimokatolička crkva svete Klare u Novom Bečeju (mađ. A törökbecsei Assisi Szent Klára katolikus templom) završena je 1809. godine. Prvobitno je urađena u stilu ranog klasicizma, dok kasnije poprima mešavinu različitih arhitektonskih stilova. Unutrašnjost crkve ukrašena je ornamentima u baroknom stilu.
Zvanično, crkvene službe počele su u oktobru 1809. godine.
Crkva je izgrađena u centru naselja, nedaleko od Tise i prelepog Tiskog keja.