Botanička bašta Jevremovac
Botanička bašta "Jevremovac" u Beogradu otvorena je 1892. godine, na imanju koje je kralj Milan namenio i poklonio đacima Velike škole.
Botanička bašta Jevremovac
Krajem XIX veka Srbija je sve više poprimala obeležja evropske države. Otvorena je za saobraćaj pruga Beograd - Niš (1884), a u Beogradu je izgrađena Železnička stanica (1884). Brzom razvoju Srbije doprineli su Velika škola (1863-1905) i izuzetni intelektualci i naučnici. Među njima su Josif Pančić (1814-1888), Jovan Cvijić (1865-1927), Mihailo Petrović Alas (1868-1943), Nedeljko Košanin (1874-1934). Zahvaljujući njima 1892. osnovana je Srpska kraljevska akademija (1892-1947). Te 1892. godine otvorena je u Beogradu i Botanička bašta "Jevremovac".
Glavni ulaz u Botaničku baštu Jevremovac
Inicijativu za osnivanje botaničke bašte pokrenuo je 1853. godine Josif Pančić. Prve biljke Pančić je zasadio na delu placa Konaka knjeginje Ljubice. Dvadeset godina kasnije, 1874. godine, Pančić na dodeljenom državnom placu na obali Dunava, podiže prvu botaničku baštu. Namera je bila "... da bude u službi naučno-stručnog zadatka izrade Flore kao nacionalnog popisa biljaka (Enumeratio Plantarum Serbicarum) ...". Za upravnika Srpske kraljevske botaničke bašte postavljen je dr Josif Pančić, koji je tu dužnost vršio je do kraja života.
Josif Pančić preminuo je 1888. godine.
Bista dr Josifa Pančića u Botaničkoj bašti Jevremovac. Autor: Nikola Vukosavljević, 2003.
Česte poplave neregulisanog toka Dunava nanosile su Botaničkoj bašti velike štete. Konačno, poplave 1888. i 1889. godine uništile su većinu preostalih biljaka i Srpska kraljevska botanička bašta je zatvorena.
Deo parka s visokim rastinjem
Podržavajući ideje dr Josifa Pančića, inicijativu preuzima dr Sava Petrović (1839-1889), botaničar i lični lekar kralja Milana Obrenovića.
Jesenje boje žbunastih biljaka
Pod uticajem dr Petrovića, ali više vođen sopstvenim viđenjem evropske Srbije, kralj Milan Obrenović poklonio je oko 5 ha svog imanja, da se na njemu izgradi nova botanička bašta i dodeli đacima Velikoj školi. Imanje je nasledio od Jevrema Obrenovića, brata Miloša Obrenovića, pa jedan od uslova bio je da ime botaničke bašte bude "Jevremovac".
Konačno, pedesetak godine od prve inicijative dr Josifa Pančića, 1892. godine otvorena je današnja Botanička bašta "Jevremovac".
Raskošni ulaz Botaničke bašte "Jevremovac"
Nedaleko od ulaza u Botaničku baštu postavljena je bista Nedeljka Košanina, dugogodišnjeg upravnika "Jevremovca" (1905-1934).
Bista Nedeljka Košanina, autor: Milun Vidić, 1976.
Najznačajniji i najatraktivniji objekat u Botaničkoj bašti je Stakleni paviljon. Izgrađen je 1892. godine, u maniru tadašnjih, evropskih botaničkih bašti. Izuzetno prozračnu i lepu konstrukciju, u stilu aktuelne secesije, napravila je firma Mocentin (nem. Mozentin) iz Drezdena.
Stakleni paviljon izgrađen 1892. godine
Boreći se protiv opasnih neprijatelja, Nemci su tokom Drugog svetskog rata značajno oštetili Stakleni paviljon. Obnovljen je posle rata, a u proteklom periodu više puta je renoviran.
Stakleni paviljon nakon rekonstrukcije
Zahvaljujući svojim arhitektonskim i kulturnim vrednostima Botanička bašta "Jevremovac" proglašena je 2007. godine za "spomenik kulture".
Centralnu celinu čine Stakleni paviljon sa službenim zgradama
Upravna zgrada
Celovitost, uređenost i očuvanost prirodne celine u centru Beograda bili su više nego li dovoljni kriterijumi da 1995. godine Botanička bašta "Jevremovac" bude proglašena je za "spomenik prirode od velikog značaja".
Deo parka Botaničke bašte sa pešačkim stazama
Najnoviji, ili poslednji uređeni deo "Jevremovca" je Japanski vrt. Otvoren je 18. maja 2004. godine.
Japanski vrt
Stakleni paviljon ili Staklenik
Stakleni paviljon, ili staklenik deo je u kome je organizovana stalna postavka. Sadrži više od 1000 biljaka, ilustrujući istoriju i raznovrsnost flore na Zemlji.
Stakleni paviljon u Botaničkoj bašti Jevremovac
Biljke su u stakleniku grupisane po prirodnim staništima. Zastupljene su tropske i subtropske, biljke kušnih šuma i sušnih predela.
Banana, biljka subtropa
Deo staklenika zauzeli su kaktusi i sukulente. Prirodna staništa kaktusa su ekstremno sušni predeli. Da bi smanjili transpiraciju, listove su pretvorili u bodlje, a u unutrašnjosti stabla čuvaju vodu, prikupljenu tokom retkih, vlažnijih dana. Zahvaljujući oblicima, ponekad i cvetu, manje primerke gajimo u stanovima. One velike viđamo u nakadašnjim kaubojskim i meksikanskim filmovima.
Botanička bašta Jevremovac - Predeli kaktusa
U borbi s nedostatkom i nepotrebnim gubitkom vode sukulente su se pokrile voskom, a listove su pretvorile u bodlje.
Sukulente
Oblasti tropa su predeli u kojima postoji najveća konkurencija u osvajanju prostora. Lijane su primer biljaka, koje puzajući uz moćnije i snažnije nalaze put do sunca.
Botanička bašta Jevremovac - Lijane
U tropima postoje i biljke koje pronalaze način da opstanu u dubokom hladu. Zato pažnju insekata oprašivača privlače jarkim bojama mirišljavih cvetova.
Spathyphyllum kochii
U delu staklenika nalazi se vodena bašta.
Vodena bašta
Japanski vrt
Najnoviji, poslednji uređeni deo "Jevremovca" je Japanski vrt. Otvoren je 18. maja 2004. godine. Izgradnju vrta finansirala je kompanija iz Japana, a projekat su uradile naše arhitekte: Vera Grbić i Mihailo Grbić.
Tabla na ulazu u Japanski vrt
Vrt je sagrađen u delu "Jevremovca", koji potpuno liči na tipične japanske predele. U to okruženje smešteni su prepoznatljivi i obavezni elementi japanskih vrtova: biljke, voda, kamen, drveni mostići i paviljon.
Japanski motivi na ulasku u Japanski vrt
Između kamenih celina, pored potoka i vodopada zasađeno je karakteristično japansko rastinje. Tu su obavezni bambusi, javor, japanske trešnje.
Potok sa kaskadom - obavezni deo japanskih vrtova
U centralnom delu je jezero, koje se puni vodom iz sopstvenog izvora.
Centralni deo Japanskog vrta je malo jezero
Konačno, lepotu celog prostora pokazuje jedna fotografija: potok, koji se uliva u jezero preko vodenog brzaka, mostić. Domino staza preko jezera vodi do paviljona na vrhu malog brega.
Japanski vrt
Japanski vrt - detalj paviljona
Park
Najveći deo "Jevremovca" zauzima park sa oko 300 različitih vrsta žbunastog i visokog rastinja. Posebno je značajna Pančićeva omorika. Pojedina stabla stara su i više od 100 godina. Park je Botaničke bašte svakako jedan je od najlepših u Beogradu.
Jesen u parku Jevremovca
Najprijatniji je leti, po velikim vrućinama. Najlepši je u jesen, kada to i nije park, već galerija francuskih impresionista.
Jesenje boje Jevremovca
Postoji deo Botaničke bašte kojim se ređe prolazi. Okrenut je Dalmatinskoj ulici. Graniči se sa nekoliko starijih, karakterističnih beogradskih zgrada i u susedstvu je Osnovne škole Vuk Karadžić.
Dvorišna fasada predratne zgrade u Dalmatinskoj ulici - pogled iz Botaničke bašte
U Dalmatinskoj ulici, preko puta Jevremovca je škola Vuk Karadžić
Svetlost, boje i oblici "Jevremovca"
Čini se da je "Jevremovac" najlepši u jesen, popodne, kada boje i oblici ožive.
Na popodnevnom suncu, u kontra svetlu, teksture širokih listova postaju apstraktne, geometrijske figure.
Apstrakni oblici u spektru zelenih nijansi u parku Jevremovca
U jesen "Jevremovcem" preovlađuju tri kolorita: zeleni, crveni i oker.
Jesenji, crveni kolorit u parku Jevremovca
Narandžasti i oker jesenji spektar u Botaničkoj bašti Jevremovac
Korišćeni izvori:
- Jasmina Bjeliš-Mesaroš, Vodič kroz staru Staklenu baštu, Beograd 2005.
- Voislav Vasić, Jevremovac, Zadužbinar broj 2, Univerzitet u Beogradu, Beograd 2011.