Magazin za nacionalnu geografiju, kulturu i tradiciju

Dećeve (Brod), Crna Trava

Mahala Dećeve živi treći život. Prvi su okončali bugarski fašisti, drugi se završio kada su ljudi otišli. U sadašnjem ljudi se vraćaju svojoj mahali.

Panorama mahale Dećeve (Brod), Crna Trava

Panorama mahale Dećeve

Brodsku mahalu Dećeve (poznata još i kao Dejćeve i Dejićeve) posetio sam u julu 2019. godine, putujući crnotravskim putevima - od sela do sela.

Dećeve se smestilo na zaravan, sa širokim pogledom na Brod i okolna brda. Na toj zaravni, osim seoskih kuća, podignut je spomenik žrtvama bugarskog terora.

Logor u mahali Dećeve

Prihvatni logor, zatvor, ili ma šta drugo u mahali Dećeve, jedno je od najužasnijih mesta u crnotravskom kraju. Tu su tokom II svetskog rata bugarski fašisti dovodili meštane crnotravskih sela, zatvarali, slali dalje, ili na licu mesta streljali i klali. Jedna od najvećih racija dogodila se u martu 1944. Krećući se od mahale do mahale, skupljali su ljude i sprovodili u Dećeve. Na nesreću, tih dana bio je visok sneg, pa su oni, koji su probali da pobegnu, po tragu pronađeni i uhvaćeni.

Ostaci logora Dećeve (Brod), Crna Trava

Ostaci logora u mahali Dećeve (foto: Emil Vlajić)

Po nekim neproverenim podacima, u Dećevi ubijeno je oko 100 meštana, a u Predejanima preko još 70 ljudi iz ovih krajeva.

Mesto egzekucije zatvorenika, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Mesto na kome su izvršena ubistva (foto: Emil Vlajić)

Zbog zime i snega, ili jednostavno nemara, žrtve su zakopavane u plitke rovove. Njih je nekoliko, godina kasnije, pronašla meštanka Dećeve.

Spomen-obelisk, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Spomen-obelisk na mestu na kome su izvršena ubistva (foto: Emil Vlajić)

Sećajući se žrtava, na mestu zločina, 4. jula 1968. podignut je obelisk sa imenima poznatih žrtava.

Obelisk s imenima žrtava logora, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Obelisk s imenima žrtava logora Dećeve

Svirepost najbolje opisuju spiskovi stradalih. Ponavljaju se ista prezimena: Aranđelović, Anđelković, Bošković, Veličković, Veljković, Dinčić, Denić, Dimitrijević, Zdravković, Ivanović, Janićijević, Jovanović, Krstić, Lepojević, Miladinović, Milenković, Milenović, Milovanović, Milosavljević, Milošević, Mladenović. Postavlja se logično pitanje: "Da li je iko iz nekih od tih porodica preživeo?".

Ploča sa spiskom žrtava, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Ploča sa spiskom žrtava

Na drugoj ploči je natavak spiska žrtava: Milčić, Novaković, Ranđelović, Radovanović, Radulović, Ristić, Stojilković, Stojanović, Stanojević, Stamenković, Stanković, Slavković, Strahinjić, Stojičić, Spasić, Tasić, Urošević. Ponovo isto pitanje: "Da li je iko iz porodice preživeo?".

Ploča sa spiskom žrtava, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Ploča sa spiskom žrtava

Spiskovi svedoče da zločinci nisu preskočili ni jednu kuću u ovim krajevima. Dodatna obeležja pokazuju da sećanja na žrtve i dalje traju.

Spomen-park, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Sećanja na žrtve i dalje traju

Treći život mahale Dećeve

Ovih dana mahala Dećeve živi svojim trećim životom. Ljudi, koji su nekada napustili svoje domove (u onom drugom životu Dećeve), odlazeći u škole ili na rad, vraćaju se - da provedu leto, ili možda da prezime i celu zimu.

Panorama mahale Dećeve (Brod), Crna Trava

Još samo da bude struje kad padne sneg

Povratak nagoveštavaju sređene stare kuće.

Obnovljene kuće, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Obnovljene kuće (foto: Emil Vlajić)

I pored očiglednih radova na kući, čini mi se da vlasnici ne menjaju nekadašnji izgled kuće.

Obnovljena stara kuća, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Sređena stara kuća (foto: Emil Vlajić)

U jednom od dvorišta naših domaćina je prepoznatljiva zastava. Nostalgija, ili nešto drugo? Rekao bih da se ne odriču preko noći lako i skorojevićki svoje istorije.

Zastava i putokazi ka gradovima bivše Jugoslavije, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Zastava i putokazi ka gradovima bivše Jugoslavije (foto: Andrej Cvetković)

Ovih dana, kada smo posetili naše prijatelje u Dećevi, zatekli smo procvetalo dvorište, obnovljene i okrečene kuće.

Dvorište u julu, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Lepo domaćinstvo, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

 (foto: Andrej Cvetković)

U blizini je i stari ambar - lep primer narodnog graditeljstva.

Stari ambar - lep primer narodnog graditeljstva, Mahala Dećeve (Brod), Crna Trava

Stari ambar - lep primer narodnog graditeljstva

Povratak u Brod

Mahalu Dećeve sa Brodom povezuje uzan i strm seoski put. Polazi od poslednje kuće u mahali. Ista je kao i pre stotinak godina. Iza drvenog plota je dvorište sa belo okrečenom kućom.

Kuća u mahali Dećeve (Brod), Crna Trava

Poslednja kuća mahale Dećeve (foto: Emil Vlajić)

Iz dvorišta pomenute kuće pruža se pogled na centar Broda - tek da se time okonča današnje putovanje.

Panorama Broda, Crna Trava

Panorama Broda

Kako stići do sela

Mahalu Dećeve trebalo bi svakako posetiti - zbog ljudi, koje su tu stradali, a i zbog letnjih livada. Prvom prilikom doći ću ponovo. 

Ukoliko želite da posetite selo, izaberite leto. Do Dećeve može se stići iz dva pravca. Prvi je od Crne Trave prema Vlasotincu, skretanje je kod Broda, pa uzbrdo oko 5km (15 minuta) vožnje. Drugi pravac je Crna Trava - Predejane. Skretanje je kod Pavličine. Ukupno ima 11km (25 minuta) vožnje.

 

U mahali Dećeve žive dobri ljudi, dobrodošli ste!


Zahvaljujem se:

  • Ministarstvu kulture i informisanja Republike Srbije, koje je finansijski podržalo projekat "Zaboravljena Srbija - poslednje godine crnotravskih sela".
    (Stavovi autora teksta i fotografija nužno ne izražavaju stavove Ministarstva kulture i informisanja RS, koje je finansijskim sredstvima podržalo realizaciju projekta)
  • Srpskoj akademiji nauka i umetnosti, Odboru za selo, na podršci;
  • našoj domaćici Nadi Đokić na gostoprimstvu, priči o logoru u Dećevu i žrtvama bugarskih fašista;
  • našem domaćinu, Bori Stojčiću na gostoprimstvu i pričama o Dećevi;
  • prijatelju Ranđelu Nikoliću (ili samo: Lale iz Broda), koji nas je ladom nivom proveo najneprohodnijim putevima do najskrivenijih crnotravskih sela i
  • ljudima iz Dećeve, čije smo kuće fotografisali, nadajući se da neće da nam zamere.